Ημερολόγια μοτοσικλέτας - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789601409825

Ημερολόγια μοτοσικλέτας

€11,61
€12,90
0
No votes yet

Αφήνοντας πίσω το Μπουένος Άιρες τον Ιανουάριο του 1952, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, εικοσιτριάχρονος τότε φοιτητής ιατρικής, και ο φίλος του Αλμπέρτο Γ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Εξαντλημένο στον εκδότη

Λεπτομέρειες βιβλίου

Αφήνοντας πίσω το Μπουένος Άιρες τον Ιανουάριο του 1952, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, εικοσιτριάχρονος τότε φοιτητής ιατρικής, και ο φίλος του Αλμπέρτο Γκρανάδο, εικοσιεννιάχρονος βιοχημικός, ξεκίνησαν με μια μονοκύλινδρη Νόρτον 500cc, την Ποδερόσα, να εξερευνήσουν τη Νότια Αμερική που γνώριζαν μόνο από τα βιβλία. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού ο Γκεβάρα μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε επαναστάτη, αντικρίζοντας την αδικία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Στο τέλος του συμβολικού εννιάμηνου ταξιδιού με τη μοτοσικλέτα, με ατμόπλοια, σχεδίες, άλογα, λεωφορεία, οτοστόπ, είχαν καλύψει περισσότερα από 8.000 χιλιόμετρα σε μέρη όπως οι Άνδεις, η έρημος Ατακάμα και οι εκβολές του Αμαζονίου. Το ημερολόγιο όπου καταγράφονταν οι εμπειρίες τους τελειώνει με μια δήλωση του Γκεβάρα που, αν και γεννήθηκε σε οικογένεια ανώτερης τάξης, εκφράζει την προθυμία του να αγωνιστεί και να πεθάνει για τη δικαίωση των φτωχών αλλά και το όνειρό του να δει μια ενωμένη Λατινική Αμερική.

«Καθώς προχωρούσε η ανάγνωση, γνώριζα καλύτερα το νεαρό Ερνέστο: τον Ερνέ­στο που έφυγε από την Αργεντινή με πόθο για περιπέτεια και όνειρα για την πραγματοποίηση σπουδαίων πράξεων και το νεαρό άντρα που, καθώς ανακάλυπτε την πραγ­ματικότητα της ηπείρου μας, ωρίμαζε ως ανθρώπινο ον και εξελισσόταν ως κοινωνικό ον. Σιγά σιγά βλέπουμε πώς άλλαζαν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του. Αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη επίγνωση του πόνου πολλών συνανθρώπων του και τον άφηνε να γίνει μέρος του εαυτού του. Ο νεαρός που στην αρχή μάς κάνει να χαμογελάσουμε με τους παραλογισμούς και την τρέλα του γίνεται μπροστά στα μάτια μας όλο και περισσότερο ευαίσθητος, καθώς μας μιλάει για τον περίπλοκο κόσμο της Λατινικής Αμερικής, για τη φτώχεια των κατοίκων της και την εκμετάλλευση που υφίστανται. Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δε χάνειτην αίσθηση του χιούμορ, η οποία, αντίθετα, γίνεται πιο λεπτή και διακριτική.

Ο πεζός λόγος του είναι ζωντανός. Τα λόγια του μας επιτρέπουν να ακούσουμε ήχους που δεν έχουμε ακούσει ποτέ ξανά, μεταδίδοντάς μας τις εικόνες που έκαναν εντύπωση στο ρομαντικό εκείνο άνθρωπο με την ομορφιά και την ωμότητά τους. Ωστόσο, διατηρεί πάντα την ευαισθησία του, α­κόμα και καθώς ο πόθος του για επανάσταση γίνεται πιο έντονος. Συνειδητοποιεί ότι αυτό που έχουν ανάγκη οι φτωχοί δεν είναι τόσο οι επιστημονικές γνώσεις του ως γιατρού, αλλά μάλλον η δύναμή του και η επιμονή του στην προσπάθεια να προκαλέσει την κοινωνική αλλαγή που θα τους έδινε τη δυνατότητα να ζήσουν με την αξιοπρέπεια που τους είχαν στερήσει και ποδοπατήσει για αιώνες. Ο νεαρός αυτός εραστής της περιπέτειας, με τη δίψα του για γνώση και την α­γάπη του, μας δείχνει πώς η πραγματικότητα, αν ερμηνευτεί σωστά, μπορεί να ε­μποτίσει ένα ανθρώπινο ον σε τέτοιο βαθμό που να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του». 
Aπό τον Πρόλογο
της Aλέιδα Γκεβάρα

 

ISBN:
9789601409825
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Ευάγγελος Κεφαλλονίτης
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
326
Έτος: 
2017
Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ντε λα Σέρνα γεννήθηκε στις 14 Ιούνη 1928 στην πόλη Ροσάριο της Αργεντινής. Σπούδασε ιατρική στο Μπουένος Άιρες και, αφού πήρε το πτυχίο του, ταξίδεψε εκτενώς στη Λατινική Αμερική. Ενώ ζούσε στη Γουατεμάλα το 1954, υπό την εκλεγμένη κυβέρνηση του Χακόμπο Άρμπενζ, ενεπλάκη στην πολιτική δράση και έγινε μάρτυρας της επιχείρησης που οργάνωσε η CIA για να ανατρέψει την κυβέρνηση αυτή. Υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη Γουατεμάλα γιατί απειλούνταν η ζωή του και έφυγε για το Μεξικό. Στα μέσα του 1955 γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο και ενσωματώθηκε στην ομάδα ανταρτών που οργάνωνε ο Κάστρο για να πολεμήσει τη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα. Τον Δεκέμβρη του 1956 ο Γκεβάρα έλαβε μέρος στην αποστολή που έφυγε για την Κούβα στο πλοιάριο "Γκράνμα", με σκοπό να ξεκινήσει τον ένοπλο αγώνα στη Σιέρα Μαέστρα. Ενώ αρχικά υπήρξε γιατρός του στρατεύματος, ο Γκεβάρα ανέλαβε ως ένας από τους διοικητές του Επαναστατικού Στρατού από τον Ιούλη του 1957. Το 1958 ο Γκεβάρα και ο Καμίλο Σιενφουέγος τέθηκαν επικεφαλής αντάρτικων ταγμάτων και κατάφεραν να διευρύνουν τις επιχειρήσεις του Επαναστατικού Στρατού στο κουβανικό έδαφος. Στα τέλη του 1958, ο Γκεβάρα οδήγησε τις επαναστατικές δυνάμεις στη νίκη στη μάχη της Σάντα Κλάρα, μία από τις πιο αποφασιστικές μάχες του πολέμου. Μετά την πτώση του Μπατίστα την 1η Γενάρη του 1959, ο Γκεβάρα ανέλαβε σημαντικές θέσεις στην επαναστατική κυβέρνηση. Έτσι, υπήρξε ένας από τους βασικότερους αντιπροσώπους της Κούβας στο εξωτερικό και ως επικεφαλής αντιπροσωπειών μίλησε πολλές φορές από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διεθνών οργανισμών. Τον Απρίλη του 1965 ο Γκεβάρα έφυγε από την Κούβα προκειμένου να συμμετάσχει άμεσα σε άλλους επαναστατικούς αγώνες. Πέρασε αρκετούς μήνες στο Κονγκό και επέστρεψε μυστικά στην Κούβα τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους. Τον Νοέμβρη του 1966 έφτασε στη Βολιβία, όπου τέθηκε επικεφαλής αποσπάσματος ανταρτών στον αγώνα ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία της χώρας. Τραυματίστηκε και συνελήφθη στις 8 Οκτώβρη του 1967 από τον βολιβιανό στρατό που είχε εκπαιδευτεί και υποστηριζόταν από την Ουάσινγκτον. Ο Γκεβάρα δολοφονήθηκε την επόμενη μέρα.

Αφήνοντας πίσω το Μπουένος Άιρες τον Ιανουάριο του 1952, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, εικοσιτριάχρονος τότε φοιτητής ιατρικής, και ο φίλος του Αλμπέρτο Γκρανάδο, εικοσιεννιάχρονος βιοχημικός, ξεκίνησαν με μια μονοκύλινδρη Νόρτον 500cc, την Ποδερόσα, να εξερευνήσουν τη Νότια Αμερική που γνώριζαν μόνο από τα βιβλία. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού ο Γκεβάρα μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε επαναστάτη, αντικρίζοντας την αδικία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Στο τέλος του συμβολικού εννιάμηνου ταξιδιού με τη μοτοσικλέτα, με ατμόπλοια, σχεδίες, άλογα, λεωφορεία, οτοστόπ, είχαν καλύψει περισσότερα από 8.000 χιλιόμετρα σε μέρη όπως οι Άνδεις, η έρημος Ατακάμα και οι εκβολές του Αμαζονίου. Το ημερολόγιο όπου καταγράφονταν οι εμπειρίες τους τελειώνει με μια δήλωση του Γκεβάρα που, αν και γεννήθηκε σε οικογένεια ανώτερης τάξης, εκφράζει την προθυμία του να αγωνιστεί και να πεθάνει για τη δικαίωση των φτωχών αλλά και το όνειρό του να δει μια ενωμένη Λατινική Αμερική.

«Καθώς προχωρούσε η ανάγνωση, γνώριζα καλύτερα το νεαρό Ερνέστο: τον Ερνέ­στο που έφυγε από την Αργεντινή με πόθο για περιπέτεια και όνειρα για την πραγματοποίηση σπουδαίων πράξεων και το νεαρό άντρα που, καθώς ανακάλυπτε την πραγ­ματικότητα της ηπείρου μας, ωρίμαζε ως ανθρώπινο ον και εξελισσόταν ως κοινωνικό ον. Σιγά σιγά βλέπουμε πώς άλλαζαν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του. Αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη επίγνωση του πόνου πολλών συνανθρώπων του και τον άφηνε να γίνει μέρος του εαυτού του. Ο νεαρός που στην αρχή μάς κάνει να χαμογελάσουμε με τους παραλογισμούς και την τρέλα του γίνεται μπροστά στα μάτια μας όλο και περισσότερο ευαίσθητος, καθώς μας μιλάει για τον περίπλοκο κόσμο της Λατινικής Αμερικής, για τη φτώχεια των κατοίκων της και την εκμετάλλευση που υφίστανται. Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δε χάνειτην αίσθηση του χιούμορ, η οποία, αντίθετα, γίνεται πιο λεπτή και διακριτική.

Ο πεζός λόγος του είναι ζωντανός. Τα λόγια του μας επιτρέπουν να ακούσουμε ήχους που δεν έχουμε ακούσει ποτέ ξανά, μεταδίδοντάς μας τις εικόνες που έκαναν εντύπωση στο ρομαντικό εκείνο άνθρωπο με την ομορφιά και την ωμότητά τους. Ωστόσο, διατηρεί πάντα την ευαισθησία του, α­κόμα και καθώς ο πόθος του για επανάσταση γίνεται πιο έντονος. Συνειδητοποιεί ότι αυτό που έχουν ανάγκη οι φτωχοί δεν είναι τόσο οι επιστημονικές γνώσεις του ως γιατρού, αλλά μάλλον η δύναμή του και η επιμονή του στην προσπάθεια να προκαλέσει την κοινωνική αλλαγή που θα τους έδινε τη δυνατότητα να ζήσουν με την αξιοπρέπεια που τους είχαν στερήσει και ποδοπατήσει για αιώνες. Ο νεαρός αυτός εραστής της περιπέτειας, με τη δίψα του για γνώση και την α­γάπη του, μας δείχνει πώς η πραγματικότητα, αν ερμηνευτεί σωστά, μπορεί να ε­μποτίσει ένα ανθρώπινο ον σε τέτοιο βαθμό που να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του». 
Aπό τον Πρόλογο
της Aλέιδα Γκεβάρα